1 (ff. 1-16. 17-20v) [ÉLIE LE PHILOSOPHE], prolegomena philosophiae (éd. A. Busse, Commentaria in Aristotelem graeca, XVIII, 1, Berlin 1900, pp. 1-25, 22 πάντα τὰ ὄντα γινώσκουσα). Le texte, qui s'arrête avec la fin de la πρᾶξις θ', est suivi de la mention Τέλος σὺν θεῷ τῶν ὁρισμῶν τῆς φιλοσοφίας. Manquent les passages suivants : a(f. 6, l. 12) καὶ μὴ νομίσῃς — τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς (op. cit., p. 7, 3-24) ; b(f. 11, l. 4 ab imo) ἐϐουλόμην δὲ τούτων τῶν λόγων — καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτου (pp. cit., pp. 14, 1-16, 8) ; c(f. 11, l. 1 ab imo) ἐν γὰρ τῷ Θεαιτήτῳ — τὸ δυνατὸν ἀνθρώπῳ (op. cit., p. 16, 10-16) ; d(f. 14v, l. 8) εἰ οὖν ταῦτα οὕτως ἔχει — καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτου (op. cit., ρ. 19, 25-29) ; e(f. 17v, l. 5) ἀντιδιαιρούσης τὸ δίκαιον — πάλιν τῆς ῥητορικῆς (op. cit., ρ. 22, 14-26) ; f(f. 18v, l. 14) ἢ καὶ ἄλλως — οὐ δύναται (op. cit., ρ. 23, 12-18) ; g(f. 18v, l. 1) καὶ εὖγε ὅτι ἀρχὴ καὶ πέρας — παρὰ Πυθαγόρου οὖν λεγόμενος (op. cit., pp. 23, 26-24, 7). — F. 16v, diagramme (op. cit., p. 13, 18-23) et les six définitions de la philosophie.
2 (ff. 21v-23) [ANASTASE LE SINAÏTE], hodegos, chap. 2 jusqu'à πάσης αἰτίας οὐσίας καὶ ὑπάρξεως (Μ. 89, 52-53 B 11).
